Yalçın: 23. Yılını Dolduran 4688’de Değişiklik Artık Kaçınılmaz

Memur-Sen Genel Başkanı Ali Yalçın, 25 Haziran 2001’de yasalaşan ve 23. yılını geride bırakan 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu hakkında değerlendirmelerde bulundu. 4688 sayılı Kanun’un ihtiyaçları karşılayamadığını söyleyen Yalçın, “4688 sayılı Kanun’un 23. yılında eksiklikleri görülmeli, değişiklik artık kaçınılmazdır” dedi.

X hesabı üzerinden yazılı bir açıklama yapan Genel Başkan Yalçın, grev hakkının, dayanışma aidatının bulunmadığı, eksiklikleri barındıran bir yasa ile 9 defa toplu görüşme, 7 defa da toplu sözleşme gerçekleştirdiklerinin alını çizerek, “Sendikacılığın, sendikalılığın ve sendikal örgütlenmenin temelini oluşturan Grev Hakkı ve Dayanışma Aidatı uygulamalarından yoksun olarak; 2001 yılından bugüne 9 defa toplu görüşme, 7 defa da toplu sözleşme gerçekleştirildi. Kamu görevlilerinin yetkilisi, Kamu Görevlileri Sendikaları Heyet Başkanı ve yetkili imza tarafı olarak 7 defa oturduğumuz toplu sözleşme masasında sendikalarımızla birlikte 1007 kazanım elde ettik. Sendikal mücadelemiz, örgütlü bilincimiz ve sendikal birikimimizle ortaya koyduğumuz araştırmalar ve raporlar; 4688 sayılı Kanunun günün şartlarına, uluslararası sözleşmelere ve kamu görevlilerinin ihtiyaçlarına cevap verme noktasında yetersiz kaldığını göstermektedir” ifadelerini kullandı.

“4688 İhtiyaca Cevap Vermiyor, Değişiklik Şart”

7. Dönem Toplu Sözleşme’de hüküm altına alınan “4688 sayılı Kanun’un çalışma hayatına ilişkin güncel koşullar çerçevesinde gözden geçirilmesi” kararını ve Anayasa Mahkemesi’nin farklı tarihlerde ilgili kanunun bazı maddelerini iptal ettiğini hatırlatan Yalçın, “23. yılını dolduran 4688’de değişiklik şart” dedi.

Memur-Sen’in uluslararası normlar ve ülke örnekleriyle 10 başlıkta kapsamlı araştırma yaparak hazırladığı “Uluslararası Normlar Işığında Kamu Görevlileri Sendikacılığı ve Toplu Sözleşme Düzeni” rapor setinde atıf yapan Yalçın, başlıca değişiklik taleplerini şu şekilde sıraladı:

“Sendika kavramıyla bütünleşmiş ve sendika kavramından ayrı düşünülemeyen, sendikal mücadelenin temel dayanağı olan “Grev Hakkı” tanınmalı,

Sendika hakkını koruyan, sendikal mücadelenin ve kazanım üretmenin hakkını teslim eden, örgütlenme özgürlüğün gerekçesi, sendikal tercihin gereği olan “Dayanışma Aidatı” gelmeli, emeğin hakkı korunmalı,

Yargı kararları ve örgütlenme özgürlüğü çerçevesinde; sendika üyesi olamayacakların kapsamı daraltılmalı,

Toplu sözleşme görüşmelerinin kapsamı genişletilmeli, çalışma şartları, özlük hakları, istihdam politikaları ve benzeri başlıklar masada görüşülebilmeli,

Toplu sözleşmenin süresi; makul ve adil bir zaman zarfında gerçekleştirilmeli, tarafların karar alma süreçleri ve kazanım üretme gayretleri görülmeli,

Masada taraflar adil temsil edilmeli, yetkinin ikame edilmesine imkan verilmemeli, yetkili sendikaların/konfederasyonların pazarlık gücü engellenmemeli,

Uzlaşmazlık yollarına ilişkin süre, katılımcı sayısı, karar mekanizması ve üye dağılımı adil olmalı,

Sözleşmelerin uygulanma aşamasında çıkan sorunların çözümü, imza atanların tam surette katıldığı zeminde gerçekleştirilmeli, tek taraflı uygulama dayatması kaldırılmalı,

Kamu İşveren Heyeti ve Kamu Görevlileri Sendikaları Heyeti tarafından imza altına alınan hükümleri uygulamayan 3. taraflar hakkında düzenleme yapılmalı,

Kamu Personeli Danışma Kurulu, Kurum İdari Kurulu ve diğer sosyal diyalog mekanizmaları güçlendirilmeli, Kurullarda alınan kararlar eksiksiz uygulanmalı,

Hakem Kurulu üyeleri sadece uyuşmazlık sürecinde değil hükümlerin uygulanma sürecinde de görevleri devam etmeli,

Kamu görevlilerini ve kamu personel sistemini ilgilendiren, toplu sözleşme masası dışında yapılan düzenlemelerde sendikaların, sosyal ortakların görüşü son derece önemlidir.

Kamu personel sistemine yönelik; sendikalarla iletişim güçlendirilmeli, bilgi alışverişi sağlanmalı, personel müktesebatı korunmalı, görüş farklılıkları ortadan kaldırılmalı, kurumlar arasında uygulama bütünlüğü sağlanmalıdır.”

“Uluslararası Normlar Işığında Kamu Görevlileri Sendikacılığı ve Toplu Sözleşme Düzeni” Rapor Seti